O venres 12 de decembro estivo connosco Francisco Castro impartindo un obradoiro de poesía cos alumnos de 6º de primaria.
As nosas poetisas e os nosos poetas crearon cousas tan fermosas como estas:
A terra, pelota que xira sen que nos decatemos.
Cando non estás, deixa de xirar.
Os libros son os transportes da túa imaxinación.
O encerado é como un mar verde cheo de letras máxicas.
A estrela que brilla pola noite apágase cando non estás.
As algas do mar son como un bosque afundido.
Es a luz que ilumina as miñas mañás máis escuras.
Teño un bosque xigante cheo do teu amor palpitante.
Cando te vexo voume ao ceo como unha cometa sen vento.
O teu sorriso é tan fresco coma a brisa.
Es a luz do meu corazón.
Es os meus ollos, es o meu corazón.
Ti me das a razón.
Es a canción de cada noite.
Es o meu corazón, o meu amor.
A vista é un sentimento que nos aloumiña o corazón.
Noraboa chicas e chicos seguide así, sodes fantásticos!
A terra, pelota que xira sen que nos decatemos.
Cando non estás, deixa de xirar.
Os libros son os transportes da túa imaxinación.
O encerado é como un mar verde cheo de letras máxicas.
A estrela que brilla pola noite apágase cando non estás.
Es a luz que ilumina as miñas mañás máis escuras.
Teño un bosque xigante cheo do teu amor palpitante.
Cando te vexo voume ao ceo como unha cometa sen vento.
Es a luz do meu corazón.
Es os meus ollos, es o meu corazón.
Ti me das a razón.
Es a canción de cada noite.
Es o meu corazón, o meu amor.
Noraboa chicas e chicos seguide así, sodes fantásticos!
Ningún comentario:
Publicar un comentario