O 24 de febreiro está recollido oficialmente como Día de Rosalía de
Castro pola Consellería de Cultura e Educación no seu Calendario do
Libro e da Lectura.
A música é sempre un dos mellores vehículos para descubrir e gozar da poesía. Diferentes estilos de música servíronse dos poemas desta gran autora. Un exemplo é o audiolibro "Rosalía pequeniña" onde Uxía ofrece novos ritmos para que as crianzas canten á poeta.
Ademáis, o poema " A xustiza pola man" do libro "Follas Novas" publicado pola editorial Galaxia foi versionado pola rapeira viguesa Aid.
Aqués que tén fama d' honrados na vila
roubáronme tanta brancura qu' eu tiña;
botáronme estrume nas galas dun día,
a roupa de cote puñéronma en tiras.
Nin pedra deixaron en dond' eu vivira;
sin lar, sin abrigo, morei nas curtiñas;
ó raso cas lebres dormín nas campías;
meus fillos... ¡meus anxos!... que tant' eu quería,
¡morreron, morreron ca fame que tiñan!
Quedei deshonrada, mucháronm' a vida,
fixéronm' un leito de toxos e silvas;
i en tanto, os raposos de sangre maldita,
tranquilos nun leito de rosas dormían.
―Salvádeme ¡ouh, xueces!, berrei... ¡Tolería!
De min se mofaron, vendeum' a xusticia.
―Bon Dios, axudaime, berrei, berrei inda...
tan alto qu' estaba, bon Dios non m' oíra.
Estonces, cal loba doente ou ferida,
dun salto con rabia pillei a fouciña,
rondei paseniño... (ne' as herbas sentían)
i a lúa escondíase, i a fera dormía
cos seus compañeiros en cama mullida.
Mireinos con calma, i as mans estendidas,
dun golpe ¡dun soio! deixeinos sin vida.
I ó lado, contenta, senteime das vítimas,
tranquila, esperando pola alba do día.
I estonces... estonces cumpreuse a xusticia:
eu, neles; i as leises, na man qu' os ferira.
Rosalía de Castro (1993). Follas Novas. (Vigo: Galaxia)
 |
| Pincha para coñecer a biografía. |
A música é sempre un dos mellores vehículos para descubrir e gozar da poesía. Diferentes estilos de música servíronse dos poemas desta gran autora. Un exemplo é o audiolibro "Rosalía pequeniña" onde Uxía ofrece novos ritmos para que as crianzas canten á poeta.
Ademáis, o poema " A xustiza pola man" do libro "Follas Novas" publicado pola editorial Galaxia foi versionado pola rapeira viguesa Aid.
Aqués que tén fama d' honrados na vila
roubáronme tanta brancura qu' eu tiña;
botáronme estrume nas galas dun día,
a roupa de cote puñéronma en tiras.
Nin pedra deixaron en dond' eu vivira;
sin lar, sin abrigo, morei nas curtiñas;
ó raso cas lebres dormín nas campías;
meus fillos... ¡meus anxos!... que tant' eu quería,
¡morreron, morreron ca fame que tiñan!
Quedei deshonrada, mucháronm' a vida,
fixéronm' un leito de toxos e silvas;
i en tanto, os raposos de sangre maldita,
tranquilos nun leito de rosas dormían.
―Salvádeme ¡ouh, xueces!, berrei... ¡Tolería!
De min se mofaron, vendeum' a xusticia.
―Bon Dios, axudaime, berrei, berrei inda...
tan alto qu' estaba, bon Dios non m' oíra.
Estonces, cal loba doente ou ferida,
dun salto con rabia pillei a fouciña,
rondei paseniño... (ne' as herbas sentían)
i a lúa escondíase, i a fera dormía
cos seus compañeiros en cama mullida.
Mireinos con calma, i as mans estendidas,
dun golpe ¡dun soio! deixeinos sin vida.
I ó lado, contenta, senteime das vítimas,
tranquila, esperando pola alba do día.
I estonces... estonces cumpreuse a xusticia:
eu, neles; i as leises, na man qu' os ferira.
Rosalía de Castro (1993). Follas Novas. (Vigo: Galaxia)
Ningún comentario:
Publicar un comentario